Pieter Joseph Kuchen

Na een zeer langzame start in het begin van de jaren 90 van de vorige eeuw, vooral omdat er veel dossiers - om privacyredenen - nog gesloten waren en het internet nog niet zo ontgonnen was als nu ben ik - naast het zoeken naar de geschiedenis van mijn opa - op zoek gegaan naar de geschiedenis van zijn familie.

Naarmate de tijd en de (vele) jaren verstreken,  werd het vizier toch weer voor het belangrijkste deel gericht op het nagaan wie mijn opa Pieter Joseph Kuchen nu eigenlijk was, en wat er echt met hem gebeurd is.

Dit werd vooral ingegeven door het feit dat er niets bekend was over de gebeurtenissen van mijn grootouders in aanloop naar en tijdens de 2e wereldoorlog, en de gegevens die wel bekend zijn vooral voortkomen uit vroege jeugdherinneringen van hun kinderen, dan wel uit verhalen die verteld zijn.

Het verhaal dat ik, mijn neven en nichten altijd gehoord hebben is dat mijn opa in de wereldoorlog tijdens een razzia uit de Staatsmijn Emma (Brunssum) is gehaald waar hij als kompel werkte in de functie van meesterhouwer, en naar Duitsland is afgevoerd.

foto: Bij De Emmastaete in Hoensbroek bevindt zich de oorspronkelijke ingang van de Staatsmijn Emma:


Vanuit Duitsland zou er dan nog één brief/bericht gekomen zijn waarna hij spoorloos is verdwenen.

Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het laatste deel van het verhaal wellicht juist is geweest, maar dat er - waar ik achteraf en jaren na de oorlog achter ben gekomen - (on)gegronde redenen zijn geweest dit voor de rest onjuiste verhaal naar buiten te brengen.

Via (vaak vergeefse) bezoeken aan archieven van Kerkrade, Heerlen, Parijs, Maastricht, Brunssum, Liedberg, Den Haag, Berlijn, Leipzig, Dresden, Torgau en Schönebeck alsmede zeer veel email-verkeer met verschillende instanties ben ik tot het verhaal gekomen zoals ik dit op deze website zal publiceren.

De archieven waar over gesproken wordt, zijn Bevolkingsregisters uit eerder genoemde plaatsen, (straf-)dossiers uit het Centraal Archief in Den Haag, het bureau voor Genealogie in Den Haag, de Orde der Jezuïeten en het vermistendossier van het Nederlandse Rode Kruis te Den Haag. Daarnaast heb ik gebruik kunnen maken van informatie van het WasT in Berlijn.

Alle vermelde zaken zijn feiten, daar waar er sprake is van zeer sterke vermoedens heb ik dit vermeld. Veel van de documenten die ik in mijn bezit heb komen her en der ter illustratie op de site te staan.